Olimpiada Fizyczna

Po starcie zapisów należy wejść na stronę Komitetu Głównego Olimpiady Fizycznej i założyć konto. Po wykonaniu tej czynności można mierzyć się już z pierwszą częścią zmagań, odbywającą się w warunkach domowych.

Olimpiada Fizyczna składa się z 3 etapów. Etap pierwszy jest etapem korespondencyjnym, etap drugi (składający się z części teoretycznej i doświadczalnej) odbywa się w poszczególnych okręgach, a etap finałowy w Warszawie. Godne odnotowania jest przy tym, że w ramach etapu II trzeba zakwalifikować się do części doświadczalnej pisząc dobrze część teoretyczną.

Zawody teoretyczne składają się z trzech zadań, na które przeznaczone jest 4,5 godziny. Wydaje się, że to dużo czasu, jednak tak naprawdę jest to w pełni odpowiednia jego ilość na rozwiązanie złożonych problemów i przepisanie ich w sposób jasny i czytelny na kartkę. Tyle samo trwa etap doświadczalny, w którym do zaprojektowania i wykonania mamy tylko jedno doświadczenie.

Dokładny algorytm, według którego obliczane są progi, jest podany w regulaminie Olimpiady Fizycznej na stronie Komitetu Głównego. Z praktycznego punktu widzenia na etapie korespondencyjnym nieraz wystarcza nawet około 70 na 200 możliwych do zdobycia punktów. Na etapie okręgowym zazwyczaj trzeba mieć powyżej 50 ze 100 możliwych do uzyskania punktów. Natomiast, na tytuł laureata zazwyczaj jest to powyżej 60 ze 100 punktów. Progi jednak dość mocno fluktuują, ze względu na zróżnicowany poziom trudności zadań w poszczególnych edycjach.

Pierwszą serią zadań etapu korespondencyjnego należy rozwiązać do około połowy października. Zadania publikowane są na początku września.

Etapy nie różnią się między sobą ilością wymagań, a jedynie poziomem złożoności zadań. Przykładowo, na pierwszym etapie często pojawiają się zadania z fizyki atomowej i współczesnej, których próżno szukać na ostatnich etapach okręgowych. Dodatkowo często zadania te wymagają zbadania jakiegoś zjawiska z wykorzystaniem źródeł książkowych i internetowych. Kolejną wartą odnotowania zależnością jest to, że finał często obejmuje trudniejsze zadania niż etap okręgowy.

Udział w finale Olimpiady Fizycznej pozwala na osiągnięcie tytułu finalisty lub laureata. Laureaci otrzymują nagrody – różne w zależności od edycji. Wszyscy finaliści i laureaci uzyskują 100% z matury z fizyki, ponadto na wielu uczelniach maksymalną ilość punktów w procedurze rekrutacyjnej. W niektórych przypadkach jednak drugi przywilej dotyczy jedynie laureatów.

Czas na rozwiązanie zadań z etapu korespondencyjnego jest liczony w tygodniach, więc o ile nie zostawi się wszystkiego na ostatnią chwilę, nie powinno go zabraknąć. Zarówno podczas etapu II jak i III, część teoretyczna oraz doświadczalna trwają po 4,5 godziny każda. Podczas etapu teoretycznego do rozwiązania są 3 zadania. W trakcie etapu doświadczalnego jest to natomiast jedno rozbudowane zadanie.

Bazą jest tu oczywiście wiedza i dogłębne zrozumienie zjawisk fizycznych. Samo to jednak nieraz nie wystarczy – potrzebne jest kreatywne podejście do problemów. Najlepszym treningiem jest tu rozwiązywanie zadań olimpijskich, które niestety na początku może wydawać się trudne. Jedną z ważnych ról nauczyciela w tym procesie jest podsuwanie pomysłów, którymi uczeń podąży i zbliży się do znalezienia rozwiązania zadania.

Jest to dość solidnie rozszerzona podstawa programowa. Często przydatne są wiadomości z całek i rozwiązywania równań różniczkowych. Do tego dochodzą różne triki związane z przybliżaniem i modelowaniem zjawisk fizycznych, których warto nauczyć się od osób, które olimpijską ścieżkę mają już za sobą.

Tak, finaliści oraz laureaci otrzymują automatycznie 100% z matury z fizyki.

Tak, jest dość trudna. Z odpowiednim przygotowaniem nie ma jednak rzeczy niemożliwych. W parze jednak z tym, że jest trudna idzie to, że jest ciekawa. Proponowane przez Komitet Główny układający zadania problemy są niezwykle rozwijające intelektualnie.

Każdy finalista jest zwolniony z matury. Do tego na takie osoby czekają atrakcyjne nagrody i stypendia oferowane przez wiele uczelni. Laureaci uzyskują ponadto nagrodę pieniężną, a ci z najwyższych dziesięciu miejsc dostają się na olimpiady międzynarodowe. 

Tak, pierwsze pięć osób, które otrzymały najlepszy wynik na Olimpiadzie Fizycznej jest zapraszanych do udziału w olimpiadzie międzynarodowej.

Obowiązuje tam trochę inna forma zadań niż w przypadku polskiej olimpiady, a do zawodów zakwalifikowane zostają najlepsze osoby z każdego kraju. Co do zasady są to zadania na trochę wyższym poziomie trudności, często wymagają one obycia z różnymi problemami, nieoczywistego spojrzenia na sytuację oraz dodatkowych narzędzi matematycznych, które pojawiają się również na kursie.