Awans do II etapu Olimpiady Chemicznej to nie lada osiągnięcie. Tę część całej Olimpiady uważa się za najbardziej różnicującą – w końcu to dzięki niej można uzyskać awans do etapu finałowego i uzyskać olimpijskie laury. Pomoże Ci w tym kurs przygotowujący do Olimpiady Chemicznej Indeksu w Kieszeni! Sprawdź, co musisz wiedzieć o etapie okręgowym tej Olimpiady!
Źródło: www.pexels.com
Etap ten zazwyczaj ma miejsce pod koniec stycznia. Termin ustalany jest przez Komitet Centralny Olimpiady i znajduje się w folderze ,,Dla nauczyciela” dla danej edycji Olimpiady. Aby móc wziąć w nim udział należy uzyskać kwalifikację w I etapie, do której niezbędne jest uzyskanie co najmniej 50% punktów i dysponowanie jednym z około 300 najlepszych wyników na I etapie. Ilość zakwalifikowanych uczestników zależy od decyzji Komitetu Głównego.
Etap ten składa się z części teoretycznej i części laboratoryjnej. Odbywa się on na uniwersytetach, w miejscach wskazanych przez Komitety Okręgowe. Część teoretyczna tego etapu trwa pięć godzin, natomiast część laboratoryjna cztery godziny.
Część teoretyczna II etapu składa się z pięciu zadań teoretycznych. Tematyka zadań nie jest co roku taka sama, jednak część B folderu wstępnego sugeruje, jakie zagadnienia pojawią się na tym etapie zmagań. Zazwyczaj struktura zadań wygląda tak:
– zadanie 1. – chemia analityczna, jednak na wyższym poziomie niż na etapie I – może pojawić się protoliza, kompleksy, wzór na ułamek molowy uzależniony od pH. Ponadto czasem obecne są orbitale;
– zadanie 2. – chemia nieorganiczna – identyfikacja pierwiastków/związków – często kompleksowych lub związanych z pierwiastkami takimi jak bor i beryl, ponadto krystalografia (która z roku na rok pojawia się na coraz wyższym poziomie), rysowanie struktur danego związku;
– zadanie 3. – chemia fizyczna –– tak naprawdę mamy nieskończenie wiele możliwości (dlatego zagadnienie to jest sygnalizowane w folderze wstępnym). Często zadanie to wymaga wielu obliczeń, znajdywania zależności i rysowania wykresów;
– zadanie 4. – chemia organiczna – syntezy związków – wykorzystywane są trudniejsze zależności wymagające poznania mechanizmów reakcji. Ostatnimi czasy królują przegrupowania;
– zadanie 5. – chemia organiczna – czasem biochemia, niekiedy popularne związki lub inne syntezy i ustalanie wzorów strukturalnych.
Jak zostało już wspomniane – II etap posiada również część laboratoryjną. Polega ona na analizie jakościowej. Często jest to identyfikacja kationów, anionów, mieszanin, jednak czasem zdarza się, że autorzy zadań dostarczają metale lub sproszkowane postaci soli.
W części teoretycznej do zdobycia jest 100 punktów, natomiast w części laboratoryjnej – 30.
Źródło: www.pexels.com
Przede wszystkim należy pamiętać o zabraniu swojego fartucha. Ponadto w trakcie pobytu w laboratorium należy szczególnie uważać. Każde uszkodzenie próbówki prowadzące do utraty części substancji nie będzie rekompensowane. Nie ma żadnych dolewek roztworów!
Gdy przypadkowo zbijesz próbówkę i wylejemy cały roztwór, często oznacza to, że stracisz punkty nie tylko za identyfikację związków w tej mieszaninie, lecz również za niektóre inne związki, które mogą być wykryte jedynie za pomocą substancji obecnych w utraconym przez Ciebie roztworze. Chyba że już wcześniej udało nam się ustalić, jakie związki się tam znajdują. Wtedy nikt już nam punktów nie zabierze.
Wyniki zazwyczaj pojawiają się na stronie Olimpiady w ciągu dwóch tygodni od przeprowadzenia etapu.
Zazwyczaj jest to około 90 osób (w zależności od edycji i ustaleń Komitetu Głównego). Często po odwołaniach dostaje się dodatkowo około 10 osób.
Źródło: www.pexels.com
Mnogość zagadnień przedstawiona w sekcji dotyczącej rekomendowanej literatury może wydawać się nie do przeskoczenia. Często podstawowym błędem popełnianym szczególnie podczas przygotowań do II etapu jest chęć przeczytania całej literatury „bo przecież wszystko się może pojawić”.
Mimo że autorzy potrafią zaskakiwać, to tematyka zwłaszcza niektórych typów zadań jest w dużym stopniu możliwa do wydedukowania. Zwiększa to ilość czasu dostępną na przygotowania do części, które trudno przewidzieć. Ponadto obecna forma Olimpiady dąży do premiowania uczestników naprawdę rozumiejących dane zagadnienia – w tym przegrupowania, wzory, zależności.
W przygotowaniach z Indeksem w Kieszeni można nie tylko opanować odpowiedni materiał bez zbędnych szczegółów, ale również zrozumieć go w pełni. Często okazuje się to kluczem do awansu do etapu finałowego. Doświadczeni olimpijczycy pomogą również z formą etapu laboratoryjnego, w której od wielu lat pojawiają się niezmienne „triki”, mające na celu zmylenie uczestnika. Pokażą również, na co powinieneś zwrócić uwagę, a także ułatwią rozplanowanie przygotowań.
Strona przygotowana przez Zyskowni.pl