Dzisiejszym tematem jest etap szkolny Olimpiady Fizycznej, czyli pierwsza część zmagań uczestników. Co roku na samym początku września lub nawet odrobinę wcześniej Komitet Główny Olimpiady Fizycznej (KGOF) publikuje na swojej stronie pierwszą serię zadań. Od tej chwili na tej samej stronie można samodzielnie się zarejestrować. Z chwilą zarejestrowania się uzyskuje się dostęp do zadań i czas start można rozwiązywać zadania. Nie ma sensu jednak się specjalnie spieszyć. Czas na rozwiązanie zadań jest do mniej więcej połowy października, a do zadań można podchodzić wielokrotnie. Jeżeli chcesz skutecznie przygotować się na etap szkolny Olimpiady Fizycznej oraz dalszą część zmagań to koniecznie sprawdź kursy Indeksu w Kieszeni!
Źródło: www.pexels.com
Pierwsza seria zadań składa się z łącznie 15 zadań. Pośród nich znajduje się kilka zadań zamkniętych (abcd), a pozostałe polegają na policzeniu czegoś i wpisaniu w okienko wyniku. Po zatwierdzeniu arkusza zadania „otwarte” z prawidłowym wynikiem podświetlają się na zielono, a rozwiązane błędnie na czerwono. Do testu można podchodzić wielokrotnie. Z dość oczywistych względów wobec takiej formuły zadania zamknięte nie są sprawdzane od razu. Za tą serię zadań można otrzymać łącznie 60 pkt.
Druga seria zadań z etapu I składa się z zadań poważniejszego kalibru. Należy wybrać i rozwiązać trzy z czterech problemów teoretycznych oraz dwa z trzech problemów doświadczalnych. Ich rozwiązania wysyła się pocztą do stosownych komitetów okręgowych.
W zadaniach należy przedstawić rozumowanie pozwalające rozwiązać dany problem i przeprowadzić stosowne obliczenia. W przeciwieństwie do serii pierwszej tu kluczową rolę odgrywa rozumowanie, a nie wynik, który ma marginalne znaczenie. Za każde zadanie można uzyskać 20 pkt.
Zawsze jedno z zadań teoretycznych jest zadaniem numerycznym, gdzie z założenia nie przeprowadza się obliczeń analitycznych, lecz numeryczne poprzez napisanie programu, który rozwiązuje dany problem. Polecam zawsze zwrócić uwagę na to zadanie, gdyż zazwyczaj jest ono dość proste, szczególnie jeśli zna się jakiś język programowania i przeczytało się kilka rozwiązań zadań numerycznych z archiwum.
Zadania doświadczalne polegają na samodzielnym opracowaniu metody pomiaru pewnej wielkości za pomocą wyliczonych w zadaniu przedmiotów, zaprojektowaniu układu pomiarowego, wykonaniu pomiarów przeanalizowaniu danych i krytycznej ocenie uzyskanych wyników. Zadania te są zupełnie odmienne od tego, co zazwyczaj przerabia się w szkole więc polecam zabrać się za nie ze stosownym wyprzedzeniem i poświęcić im należytą uwagę. Warto to zrobić, gdyż dwa zadania doświadczalne z drugiej serii pierwszego etapu są warte łącznie aż 80 pkt. Jest to więcej niż cała pierwsza seria zadań! Dodatkowo zadania doświadczalne powracają na drugim oraz trzecim etapie olimpiady. Etap pierwszy, wykonywany w domu, jest więc znakomitą okazją, aby przećwiczyć ten zakres kompetencji fizyka.
Źródło: www.pexels.com
Tematyka zadań na pierwszym etapie olimpiady jest bardzo zróżnicowana, iż zazwyczaj obejmuje wszystkie działy omawiane w szkole. Dość często zdarzają się też problemy, w których wiedza z podręcznika szkolnego do fizyki to za mało. Z założenia w trakcie rozwiązywania zadań powinno się korzystać z różnych źródeł wiedzy. Dozwolone jest wykorzystywanie wszelkich podręczników i Internetu, trzeba jednak uważać, na nieprawdziwe informacje, na które można się natknąć. Szczęśliwie na poziomie olimpijskim nie ma ich jeszcze bardzo wiele.
Łącznie na pierwszym etapie olimpiady jest do zdobycia 200 pkt. Kryterium przejścia do etapu drugiego ustalane jest na podstawie rozkładu wyników wszystkich uczestników, nie mniej zazwyczaj jest ono poniżej 100 pkt. Próg ustalany jest w taki sposób, aby nie mniej niż połowa osób, które nadesłały rozwiązania dostało się do etapu drugiego.
Żeby z sukcesem przystąpić do pierwszego etapu olimpiady nie trzeba mieć opanowanego całego materiału. Znacznie ważniejsze jest czytanie źródeł ze zrozumieniem, umiejętność wyszukiwania informacji i determinacja. Zależność wyniku od poświęconego na zadania z pierwszego etapu czasu może nie jest liniowa, ale z pewnością jest monotoniczna. Moim zdaniem nie da się przygotować rozwiązań zadań z tego etapu w mniej niż 30h. Moją radą jest efektywne wykorzystanie czasu we wrześniu, gdy sprawy w szkole dopiero się rozkręcają, a można już atakować problemy olimpijskie. Jeżeli chcesz się kompleksowo przygotować, to sprawdź, jakie kursy do Olimpiady Fizycznej oferuje Indeks w Kieszeni!
Strona przygotowana przez Zyskowni.pl