Start w olimpiadzie to niezwykłe przeżycie, podczas którego silne emocje odczuwane są przez wszystkich uczestników. Zarówno tych uczestniczących w zmaganiach pierwszy raz, jak i przez olimpijskich „wyjadaczy”. Pierwszy etap Olimpiady Chemicznej jest pełen emocji.
Twoim najbardziej niepożądanym kompanem, mogącym pojawić się w dniu zawodów, jest stres. Najlepszy sposób na pozbycie się go stanowi zapoznanie się z tym, co może nas czekać w dniu zawodów (w końcu obawiamy się najbardziej tego, czego nie znamy). Zabierzmy się zatem za omówienie struktury pierwszego etapu Olimpiady Chemicznej. Jest on w zasadzie kolejnym etapem po etapie „zerowym”, jednak ten rozwiązujemy w domu mając na to znacznie dłuższy czas.
Ta część zmagań zazwyczaj odbywa się pod koniec listopada – termin ustala Komitet Centralny Olimpiady i znajduje się w folderze „Dla nauczyciela” dla danej edycji Olimpiady. Przed tym etapem należy zarejestrować się na stronie Olimpiady.
Trwa on pięć godzin i dotychczas odbywał się głównie na uniwersytetach (w miejscach wskazanych przez Komitety Okręgowe). W ostatnich latach zawody organizuje się w szkołach, do których uczęszczają uczestnicy. Ogólny czas trwania zawodów zależy od ustaleń komitetu – niekiedy oprócz czasu na rozwiązanie zadań (pięć godzin) przewidziana jest przerwa (po pierwszej części arkusza – trzech godzinach). Należy zatem śledzić ogłoszenia na stronie Olimpiady – uczestnicy są o wszystkim informowani z wyprzedzeniem.
Ta część konkursu składa się z pięciu zadań teoretycznych. Tematyki nie określa odgórnie regulamin, jednak struktura arkusza wygląda zazwyczaj następująco:
zadanie 1. – chemia analityczna;
zadanie 2. – chemia nieorganiczna – identyfikacja pierwiastków/związków poprzez rozpoznanie ich charakterystycznych reakcji i obliczenia;
zadanie 3. – chemia fizyczna – równowagi/termochemia/ogniwa – tak naprawdę mamy wiele możliwości. Warto skupić się na zagadnieniu obecnym w folderze wstępnym;
zadanie 4. – chemia organiczna – syntezy związków, ustalanie wzorów strukturalnych;
zadanie 5. – chemia organiczna (często stricte biochemia) – aminokwasy, cukry, popularne związki, tłuszcze lub syntezy i ustalanie wzorów strukturalnych.
Wyniki zazwyczaj pojawiają się na stronie Olimpiady w przeciągu dwóch tygodni od przeprowadzenia etapu.
Zazwyczaj jest to około 300 – 350 osób (w zależności od edycji i ustaleń Komitetu Głównego). Awansować do drugiego etapu nie może osoba, której wynik wynosi poniżej pięćdziesięciu procent. Zawodnikom niezakwalifikowanym przysługuje prawo wglądu do prac i wniesienia pisemnego odwołania od oceny zadania.
Nieodpowiedni dobór literatury jest częstym mankamentem zmniejszającym efektywność przygotowań. Na stronie Olimpiady znajduje się szereg rekomendowanych książek, jednak w rzeczywistości nie ma konieczności czytania wszystkich (szczególnie, gdy ma się mało czasu).
Współpraca z doświadczonymi Olimpijczykami w ramach kursów organizowanych przez IWK eliminuje ten problem. Sprzyja temu dostarczenie materiałów idealnie dopasowanych do programu Olimpiady, a także stały kontakt z laureatami poprzednich edycji. Pomagają oni zarówno z problemami dotyczącymi zagadnień, jak i w trakcie samych przygotowań.
Na koniec warto zapamiętać, że pomimo unikalnej struktury Olimpiady, stosowane przez autorów zadań „kruczki” często powtarzają się – kursy przygotowujące do Olimpiady kładą nacisk na zapoznanie uczestnika ze stosowanymi pułapkami, a także wieloma sposobami dotarcia do poprawnego rozwiązania.
Zapraszamy na kurs przygotowujący do Olimpiady Chemicznej z Indeksem w Kieszeni!
Strona przygotowana przez Zyskowni.pl