Olimpiada Geograficzna prowadzona jest w identycznej formule jak co roku. Składała się z etapu szkolnego, który polegał na napisaniu pracy. Dwa tematy dotyczyły geografii fizycznej a dwie społeczno-gospodarczej. Różnica, jaką można zauważyć w tej części, to brak wycieczki krajoznawczej, która do 2020 roku zawsze się pojawiała. Chociaż najbardziej interesującym tematem jest dla każdego uczestnika charakter zadań teoretycznych w części okręgowej oraz finałowej. Sprawdź także, jak wygląda przygotowanie do Olimpiady Geograficznej z Indeksem w Kieszeni!
Etap okręgowy jak co roku został podzielony na trzy części, z których tematycznie pierwsza oraz trzecia były ze sobą powiązane. W pierwszym arkuszu pytania dotyczyły energetyki na świecie, źródeł pozyskiwania energii w tym paliw kopalnych i co za tym idzie miejsc wydobycia owych kopalin. Uczestnicy mogli się spotkać z zadaniem, które już pojawiło się przed laty, czyli podręcznikowe źródło gazu ziemnego oraz ropy naftowej w soczewce u szczytu antykliny. Trzecia część była powiązana tematycznie, dlatego że pojawiły się zadania z geologii dotyczące budowy strukturalnej warstw skalnych, stratygrafii oraz plutonizmu i wulkanizmu, ale pojawiły się również zagadnienia odnoszące się do form morfologicznych powstałych w procesach egzogenicznych, np. grzyby skalne. Drugi arkusz był odskocznią od tych tematów. Dotyczył głównie kwestii demograficznych w Polsce i na świecie takich jak wielkość miast w Polsce. Nawiązywał również do liczby ludności w różnych województwach oraz wiedzy o państwach na świecie. Ponadto znalazło się tam zadania o zbiornikach sztucznych na Dnieprze, które wymagało od uczestników szczegółowej wiedzy o budowie tej rzeki.
Patrząc na zadania z części okręgowej można ocenić, iż ich trudność była zróżnicowana, ale raczej komisja niczym nas nie zaskoczyła. Również jak co roku pojawiały się drobne zadania z astronomii czy kartografii. Zawsze można zdobyć na nich pewne punkty, bo wymagają one od uczestników elementarnej wiedzy.
Źródło: www.unsplash.com
Część pisemna w etapie finałowym również jak co roku składała się z trzech arkuszy. Zmianą, która zaszła w formule zadań jest drugi arkusz. Edycje popandemiczne zmieniły tu swój charakter. Do 2019 roku włącznie druga część w etapie pisemnym zawsze polegała na rozwiązywaniu problemów na podstawie mapy turystycznej rejonu, w którym odbywał się etap finałowy. Takie zadania wymagały od uczestników:
– spostrzegawczości,
– znajomości budowy form morfologicznych,
– różnic infrastrukturalnych w różnych regionach,
– umiejętności tworzenia własnych map izoliniowych dotyczących przeróżnych zjawisk w zadanym obszarze fizyczno-geograficznym.
Komisja jednak zrezygnowała z tego typu zadań od 2021 roku i tegoroczna edycja utrzymała ten trend pomimo zniesienia obostrzeń związanych z pandemią COVID-19. Drugi arkusz został zastąpiony zadaniami wymagających od uczestników konkretnej wiedzy. Może być to dla niektórych na plus, chociaż uważam, że tamte zadania wymagały nauczenia się umiejętności korzystania z mapy. Była to kwestia, którą dało się przyswoić przez odpowiednio częste ćwiczenia. Zadania teoretyczne wymagają odpowiednie wiedzy na konkretny temat, czego nie zawsze da się przewidzieć.
W pierwszym arkuszu etapu finałowego zadania dotyczyły zagadnień związanych z rolnictwem w Europie oraz Polsce. Tzn. pytania o uprawy, powierzchnie gruntów rolnych i wykorzystanie nawozów sztucznych. Pojawiło się również zadanie odnoszące się również do kwestii energetycznych, jak w etapie okręgowym, ale dotyczyło konkretnie elektrowni biogazowych.
Druga część zawierała zagadnienia z różnych dziedzin. Można było znaleźć zadanie o zmieniającym się położeniu Zwrotnika Raka wraz z załączonym zdjęciem z Meksyku. Inne dotyczyło kartografii i różnic pomiędzy charakterem mapy danego obszaru z różnych lat. Kolejne dotyczyło znajomości wysp Archipelagu Malajskiego oraz Morza Południowochińskiego, jeszcze inne znajomości republik Rosji graniczących z Gruzją oraz ostatnie wymagało wiedzy o satelitach i ich położeniu na orbicie ziemskiej.
Trzeci arkusz tak samo jak podczas etapu okręgowego dotyczył zagadnień z geografii fizycznej. W tym wypadku wiedzy o oceanach (batymetria, morfologia dna, natlenienie środowiska itp.). Znalazło się tam również zadanie, które wymagało wiedzy od uczestników o wymarłych zwierzętach, m.in. trylobitach. Ostatnie zadanie dotyczyło znajomości Morza Bałtyckiego i portów u jego brzegów.
Oceniając zadania z tego etapu można stwierdzić, że jak zwykle wymagały one bardziej szczegółowej wiedzy niż podczas okręgu. Myślę, że czymś, co na pewno będzie się pojawiać w przyszłych edycjach to zagadnienia związane z ochroną środowiska i energetyką. Są to tematy bardzo istotne w dzisiejszym świecie. Na pewno komisja coraz bardziej się skłania w kierunku nowych technologii. Można to wywnioskować po zadaniu, w którym użyto screenów z aplikacji do śledzenia satelitów. Sądzę, że jest to trend, który może się utrzymywać w kolejnych edycjach Olimpiady.
Próbując przewidywać, co może znaleźć się w zadaniach w przyszłej edycji można założyć, że coraz więcej zagadnień będzie dotyczyło degradacji środowiska naturalnego oraz zmian klimatycznych i co możemy z tym zrobić. Możliwe, że przyszła edycja będzie odnosiła się do zmian w morfologii terenów spowodowanych przez wpływ człowieka oraz bardzo prawdopodobne, że będzie się odnosiła do niestabilnej sytuacji geopolitycznej na świecie. Warto zatem rozważyć te tematy podczas przygotowania do udziału w Olimpiadzie.
Strona przygotowana przez Zyskowni.pl